patay tinoyo!!!

and that's the reason behind this blog. wala talaga akong planong gumawa ng blog ngayong araw. but just this moment as i open my friendster account and saw the "NEW MESSAGE" flashed in my home page. i wonder who sent it. and when i click it. i'm so glad to see the name "ERIKA" appeared on the unread message. at dali-dali ko itong binuksan.

and here's the story...

Pag basa ko ng message niya. Laking tuwa ko. For such a long time nag-message ulit siya sa akin. I really don't know what to say in that very moment. I just told stories about these past days. And then, suddenly bigla kong na-realize na it's been two years simula ng umalis siya dito sa bansa to migrate to specifically, Virginia. Habang iniisip ko yung mga pinagsamahan namin two years ago. Bigla namang din pumasok sa isip ko ang tanong na ito: "Ano nga pala kami nung nakalipas na dalawang taon?" At ang sagot na tumatak sa isip ko... "My god! dami na rin palang nangyari sa mga taon na lumipas. May mga nagbago(syempre). May mga nanatiling ganoon pa rin pero nangingibawbaw ung mga nagbago na. Ang hirap mang isipin at kumbinsihin ang sarili na may mga pagbabago na pilit kong tinatanggap hanggang ngayon. Yung bang mga bagay na minsan pumasok sa isip mo tapos sabay sabi na, "Sana hindi na lang to nagbago, sana ganoon pa rn siya tulad nung una." Pero ganoon talaga. May mga bagay na sadyang kelangan magbgo. sbi nga nla. "CHANGING is part of GROWING" Habang nalaki tayo may mga bagay na kailangan ding magbago for the sake of being mature. Pero ang maganda dito may mga bagay na ikinatutuwa mong nagbago sila at hindi nanatili sa mga lumang anyo nito.

Hai. grabe! I never expected that that simple message was able to remind me of something that I can't take off of my mind. Yung bang simpleng mensahe eh nagdulot ng isang malaking kaisipan na pinagmulan ng isang malaking usapan katulad nito.

Life is actually a really interesting topic. Sa dami ng fields na meron nito ang isang tao hindi mo maisip kung saan hihinto ang usapan. Mula sa lovelife biglang mapupunta sa future na hindi mo namamalayan na naguusap na rin kayo tungkol sa mga magulang niyo. hahaha!!!

but you know, what really amazes me is the fact that one certain topic let other topics to blossom within a conversation... tulad nga nito. sa simpleng mensahe na ipinadala sa akin ng kaibigan ko...na habang dinidiscuss ko eh biglang may sumingit na mga bagay-bagay. Sa totoo lang matagal na rin namang panahon simula ng hinayaan ko ang sarili akong mga daliri na magtype ng magtype tungkol sa kahit anung idikta ng utak ko. kaya why not let my thoughts soar while it last. who knows? baka ito na naman ang huling topic na mai-open ko sa loob ng ilang buwan...